-
26.02.2024|
16:14
Եվ Արարատը մերը եղավ
արյամբ, հոգով ու ներշնչանքով,
Տիրոջ կնիքով կտակվեց մեզ
իր լիակատար արարվածքով․․․
-
26.02.2024|
16:06
Ժամանակավոր կրկես, կարուսել,
ծաղրածուներդ արցունքներ ունեն,
քո բաց հարթակում.
նույն խաղի մեջ են
հեծյալ ու քայլող, մուրացիկ ու տեր...
-
25.02.2024|
21:54
1921 թ. սկիզբ. հատված Տիրայր սրբազանի և Անդրանիկ Օզանյանի զրույցից
-
25.02.2024|
14:42
Բառերս վաղու՜ց անզոր են, անուժ՝
քեզ այս մահաբեր նինջից հանելու,
ինքդ քո կամքով դարձար խաժամուժ՝
մի անլուծելի խրթին հանելուկ...
-
24.02.2024|
19:24
1920 թ. սկզբին, օգտվելով ֆրանսիացիների անտարբերությունից, քեմալականները հարձակման անցան Կիլիկիայի ուղղությամբ` դեպի Մարաշ:
-
24.02.2024|
11:44
Ծովասարի անուշ լանջին փափուկ պառկել
վայելում էր զով հանգիստը որսից հետո
Դավիթ հսկան` բուն հերոսը մեր էպոսի.
ինքը դեմքով արեգակին,
Մարութա բարձր Աստվածածինն իր թիկունքին:
-
23.02.2024|
17:02
Արցախցի նշանավոր գրողը վախճանվել է 1987 թ. փետրվարի 23-ին։
Այս բանաստեղծությունը նա գրել է չորս տասնամյակ առաջ։
-
23.02.2024|
15:48
Բնապահպանների երամները օղակել են երկրագունդը,
որ հանկարծ այն փուլ չգա,
որ հանկարծ մարդկության ճակատագիրը չընդհատվի
զառամախտով հիվանդ միակ այս կեցավայրում...
-
23.02.2024|
08:12
Ադրբեջանը բռնազավթված բնակավայրերում շարունակում է պետական մակարդակով վարել անհանդուժողական քաղաքականություն՝ հայկական մշակութային ժառանգության նկատմամբ:
-
23.02.2024|
07:06
Եվ առավոտյան ինձ հետ արթնացավ
իմ մեջ քնած Հոբը,-
փակի՛ր ունկերդ եւ մի՛ լսիր մեր
ողբն ու աղաղակը:-